Araplar ile Yahudilerin Filistin''deki tarihi serencâmı M.Ö 1900''lü yıllara kadar gidiyor. Her iki toplum da Hz. İbrahim''in soyundan geliyor. Hz. İbrahim''in câriyesi Hz. Hacer''den oğlu İsmail doğuyor. Daha sonra ilk eşi Sâre''den de İshak adındaki çocuğu oluyor. İsmail soyundan gelenler Arap, İshak soyundan gelenler de Yahudiler oluyor.
Filistin meselesinin modern bir durum olarak ortaya çıkışı, 19. Asrın ikinci yarısından itibaren oluyor. Bunun kökeninde de Avrupa vardır. Siyonizm''in ortaya çıkışının temelinde dini, siyasi, sosyolojik ve felsefi sebepler bulunmaktadır.
19. yy''in ikinci yarısından itibaren Yahudiler arasında bir Siyonist anlayış gelişmeye başlamıştır. Bunda Yahudilerin Avrupa''dan sürülmesi çok önemli rol oynamıştır. Macar Yahudi''si olan Theodor Herzl, Siyonist düşüncenin oluşmasında kilit ve öncü role sahiptir. Herzl, 1896 yılında Yahudi Devleti kitabını yazmış ve bir yıl sonra da ilk Siyonist kongreyi kurmuştur. Ve o kongrede ''Ben bugün Yahudi devletini kurdum. Bu proje en geç elli sene içinde gerçekleşecek'' diyor. Ve İsrail Devletinin 1948 yılında kurulması da bu tarihe denk geliyor.
1870''li yıllarda Filistin''de 10 bin civarında Yahudi yaşıyordu. Arap nüfusu ise 300 bin civarındaydı. Sultan II. Abdülhamid''in göçü yasaklamasına kadar Yahudiler 25 bin dönüm arazi satın aldılar. 1890''lı yıllarda ise nüfusları 30 bin kişiye ulaştı. 1918 yılında Filistin''deki 700 bin kişilik nüfusun 664 bini Arap, 56 bini ise Yahudi''ydi. Yahudilerin nüfusu yüzde 6, Arapların nüfusu ise yüzde 94''tü. Toprak olarak da yüzde iki buçukluk bir alana sahiplerdi. 1948''e geldiğimizde ise toprakların sadece yüzde 43''ü Araplara verildi. O tarihte Arap nüfus çoğunluk olmasına rağmen Birleşmiş Milletlerin böyle bir adaletsiz kararı olmuştur.
Bu meseleyi Arapların toprak satışına bağlamak doğru değil. Bunun temel sebebi İngilizlerin kolonyal politikaları olmuştur. Hatta Sultan II. Abdülhamit bir Yahudi devleti kurulmasının önündeki en büyük engel olduğundan hem İngilizlerin hem de Siyonistlerin en büyük hedefi haline gelmiş; bu ittifak neticesinde de tahttan indirilmiştir.
İsrail''in en büyük korkusu, bağımsız bir Filistin devletinin kurulmasıdır. İsrail mümkünse bunu engellemek, eğer mümkün değilse de bunu geciktirmek istiyor. Hamas ile El-Fetih''in birleşmesi de bu saldırının sebepleri arasındadır. Hamas''ı siyaseten bitirmek istiyorlar. İsrail''in kuruluşundan bu yana bu yapının siciline baktığımızda katliamların her zaman olduğu görülmektedir. İsrail bir terör ve suç devletidir.
Arap diktatörlerin şunu anlaması lazım: Bu mesele sadece Gazze ile ilgili bir konu değil; bu, büyük bir stratejinin, oyunun ilk parçası ve kilidi. Bu kilit açıldıktan sonra sıra diğerlerine de gelecek.
Filistin''in Türkiye açısından taşıdığı önemin en önemli boyutu tarihten gelir. Filistin bize Osmanlı''nın mirasıdır. Geçen sene Filistin''i ziyaret ettiğimde oradaki Filistinliler, ''Kudüs''ü fanatik Siyonistlerden korumaya çalışıyoruz. Yarın bizler şehit olursak buranın müdafaasını Osmanlı''nın torunu olan Türk milletine emanet ediyoruz. Çünkü bize Araplar sahip çıkmıyor. Bize sadece Türk kardeşlerimiz sahip çıkıyor'' demişlerdi. İkinci olarak Kudüs İslam''ın ilk kıblesidir ve tüm Müslümanları ilgilendirmektedir. Öte yandan Türkiye Ortadoğu''da yaşanan gelişmelere de uzak kalamaz. İnsani, vicdani değer üzerine inşa edilen bir politikada bu çok önemlidir. Tüm bu sebepler Filistin meselesinde Türkiye''nin taraf olmasına sebep olmuştur.
Filistin''de yapılan vahşete karşı az sayıda ülke ses çıkarıyor olsa da halklar nezdinde bu zulüm çok büyük bir tepki çekmektedir. Ve eninde sonunda bu devletler de milletlerinin sesine kulak vermek zorunda kalacaktır. Filistin''de sürdürülen zulmün son bulması ancak bağımsız bir Filistin devletinin kurulmasıyla mümkün olabilir. Bunun birincil yolu da Filistinlilerin göstereceği direnç ve birlik beraberlikten geçer.
Dinlerini Tevrat''a uygun bir şekilde yaşamak isteyen Yahudilere söyleyecek hiçbir sözümüz yok. Müslümanların Yahudilerle problemi hiçbir zaman olmamıştır. Sorunu ortaya çıkaran Siyonistlerin ırkçı ve ötekileştiren yaklaşımları olmuştur. Problem sadece Siyonizm''in kendisidir. Burada Yahudilere de bu zulmü ve Siyonistleri durdurma noktasında çok rol düşüyor.
Gazze''nin bulunduğu kıyılarda büyük oranlarda doğalgaz yataklarının tespit edilmesi, denizden ticaret imkânı da İsrail''in bu hususta ayrıca bazı düşünceler içine girmesine sebep olmaktadır. Ama ekonomik ve ticari sebepler tâli sebeplerdir.
Siyonizm Alman ırkçılığının kurucuları olan Herder ve Fichte''den ilham alarak kurulmuştur. Başbakanın da İsrail''in günümüzde takip ettiği politikayı Hitler''le kıyaslamasında haksız değildir. Hem Siyonizm''in hem de Hitler''in takip ettiği yok etme, şiddet, baskı politikalarının kökeni aynıdır.
İsrail''in nihai hedefi arz-ı mev''ud''u gerçekleştirmektir. Gazze''ye yönelik bu denli vahşi ve pervasız saldırıların altında bu düşünce yatmaktadır. İsrail ya köle ya da ölü bir Gazze istiyor.
Dünya konjonktürüne baktığımızda Batı''nın ve Amerika''nın kendi kurallarına uymayan yönetimlerin tasfiye edilmesi siyasetini uyguladıklarını görüyoruz. Bunun en önemli örneği Mısır''da seçimle gelen Mursi''nin devrilmesidir. Bu Avrupa''nın, Amerika''nın dolaylı desteğiyle olmuştur. Libya''da gerçekleşen darbede ise, bölgedeki petrolü ve yer altı kaynaklarını kontrol altına alma düşüncesi etkili olmuştur.
Soykırım, dini veya etnik bir sebeple bir topluluğa uygulanan en ağır cebir ve öldürme eylemidir. Filistin''de şu anda yaşanan tam da budur. ''Okullar açılmayacak çünkü okula gidecek çocuk kalmayacak. Kadınları öldürün'' şeklindeki açıklamalar vahşetin boyutunu aslında sergilemektedir. Eğer bu bir savaş ise savaşın da bir hukuku vardır. Burada bir devletin ordusu bile olmayan bir topluluğa, kendini savunmaya çalışan bir gruba karşı bütün gücüyle orantısız bir saldırısı var. Gazze''ye yönelik saldırı, ne savaş hukuku ne de insan hakları açısından kabul edilebilir bir durum değil.
